Grote kraalogen, kleine oortjes en een lange pluimstaart, de hermelijn heeft veel uiterlijke kenmerken die hem er als een “schattig” dier uit doen laten zien. Maar, laat je niet misleiden! Achter deze onschuldige kraalogen schuilt namelijk een ware killer!
Een echt veelvraat
Met zijn vlijmscherpe tandjes weet deze kleine marter van een cm of 20 tot 30 vele knaagdieren en vogels te verslinden. Het is absoluut geen uitzondering dat ze een prooi pakken die vele malen groter is dan dat zij zelf zijn. Dit moet ook wel, als je per dag meer dan 25% van je lichaamsgewicht moet eten! Maar ook de hermelijn moet nog wel eens over zijn schouders kijken. Een vos is namelijk niet vies van een uitdaging, en wil nog wel eens proberen een hermelijn te pakken te nemen.
Het hoeft niet netjes
De hermelijn kun je overal in het Rottemerengebied tegen komen. Het hoeft voor een hermelijn allemaal niet glad, strak en netjes. Ze houden namelijk erg van rommelhoekjes waar ze veel takkenhopen, hoge begroeiing en andere beschutting kunnen vinden. Ze leven hier in holen. Vaak zijn dit oude konijnholen of mollennesten. De 4 tot 8 jongen die in zo’n nest opgroeien hebben het goed, het nest is namelijk lekker warm bekleed met de vachten van allemaal prooidieren. Maar goed ook, want in maart komen de eerste kleine hermelijntjes ter wereld. Een uniek verhaal, want de paartijd valt in mei en juni. De draagtijd wordt dus met 280 dagen verlengd, en pas in maart komt het embryo tot ontwikkeling, waarna de eigenlijke draagtijd maar 21 tot 28 dagen duurt.
Twee verschillende jassen
Wat de hermelijn uniek maakt tegenover andere marterachtigen is het feit dat deze dieren zowel een zomer- als een winterjas hebben. In de zomer hebben ze een mooie kastanjebruine kop, rug en staart, in de winter kunnen ze bijna helemaal wit zijn. Alleen de staart heeft dan nog een fraaie zwarte pluim aan het einde. Deze fraaie winterjas heeft hem alleen niet altijd geholpen… In vroegere tijden werden hermelijnen massaal afgemaakt om het witte bond te verwerken in de mantels van koningen. Gelukkig zijn dit vervlogen tijden, dit prachtige martertje is tegenwoordig volgens de wet beschermd.
Moeilijk te spotten
Om een hermelijn te zien, moet je toch wel heel veel geluk hebben. Ze hebben een erg verborgen levenswijze. Stilletje rennen ze tussen de begroeiing door, op zoek naar prooidieren. Dit doen ze zowel overdag, als in de nacht. Tussendoor doen ze regelmatig een tukkie, om energie te verzamelen voor een volgende jacht.
Bron: Jonathan Leeuwis, Staatsbosbeheer